Mijn vriend en ik zijn een paar jaren bezig geweest om zwanger te worden. Op een gegeven moment zijn wij hiervoor hulp bij gaan zoeken, want de druk werd groter voelden wij beiden. Wat bleek? Mijn vriend bleek een minder dan gemiddelde hoeveelheid zaadcellen te produceren. De hoeveelheid was zelfs zo laag, dat wij te horen kregen dat de kans om op natuurlijke wijze zwanger te worden, hooguit 5% was.
En nu?
Op dat moment stortte onze wereld even in. We hadden al verhalen gehoord in onze vriendenkring over ivf en alles wat daarbij komt kijken, en we zagen hier beiden enorm tegenop. Nadat we de uitslag over de zaadcellen kregen, hebben we een paar weken genomen om alles te laten bezinken. We hebben zelfs met de gedachte gespeeld om een kindje te adopteren. Maar de wens op een kindje van ons samen was uiteindelijk zo groot, dat we de knoop hebben doorgehakt, en contact opnamen voor het starten van zwangerschap door ivf.
Maar toen…
Met nog een paar weken voor we aan de ivf zouden beginnen voor de boeg, bleef ineens mijn menstruatie uit. In eerste instantie dacht ik dat ik me gewoon vergist had, want de kans op een zwangerschap was bij ons zo klein, en we hadden het al zo lang geprobeerd.
Maar na een paar dagen besloot ik toch een zwangerschapstest te halen.
Samen hebben we gewacht op de uitslag. En hoe mooi was het moment toen wij dat plusje op de test zagen verschijnen! En nu, bijna anderhalf jaar later, hebben wij een prachtige dochter.
Wellicht is het een kwestie van loslaten en je ontspannen. Je hoort het vaker, maar in ons geval geloof ik er heilig in dat dat het is geweest wat ons uiteindelijk heeft geholpen zwanger te raken.